Onderaan mijn eerste The Hubler advertentie in het FD stond de disclaimer:
‘Op mijn website staan prachtige foto’s van Rona Lane, waarin ik gekleed ben door Oger (dank nog!). Maar: eigenlijk hou ik helemaal niet van pakken en dassen, dus het kan goed zijn dat ik gewoon ‘casual’ bij u instap.’
Casual omdat ik me er het meest prettig bij voel, maar ook omdat het een andere dynamiek in het coachingsgesprek creëert.
Men reageerde in de trant van ‘wel authentiek, maar kan het wel?’ ‘Accepteren de CEOs dat wel?’
Fast forward.
Enkele jaren later heeft een nieuwe cultuur van thuiswerken en videoconferenties een trend van informele kleding op de werkvloer geïntroduceerd, inclusief wat we dragen. CEOs bepalen de toon voor hun bedrijven. Ook zij kleden zich informeler.
Het schijnt echter wel dat CEOs nu te maken hebben met een garderobedilemma. Hoe presenteer je jezelf om serieus genomen te worden in zaken in een wereld die veel meer open lijkt te staan voor informele kleding? Zijn degenen in leidinggevende posities bereid hun kledingkast aan te passen aan die van hun werknemers?
Fiona Gordon van het reclamebureau Ogilvy UK vindt van wel. “Ik denk dat CEOs zeker informeler kunnen zijn dan voorheen” zegt ze.
Volgens Ben Whitter, hoofd van het coachings- en adviesbureau HEX Organization heeft de pandemie het niveau van informeel gedrag dat bedrijven accepteren versneld. CEOs willen menselijker overkomen. “Iemand waar mensen zich comfortabel bij voelen, die herkenbaar is en waar we vertrouwen in kunnen hebben.”
Hij beweert ook dat het pak-en-stropdas-combinatie (althans voor mannen) al lang voor de pandemie een besmet imago had gekregen, dankzij een reeks spraakmakende verhalen zoals het schandaal rond de vergoedingen van parlementsleden, het instorten van Enron en de bankencrisis van 2007-08. “Het wordt niet langer als vanzelfsprekend beschouwd dat het pak het uniform is van een betrouwbaar persoon,” zegt hij.
Dus wat moet een leider die als herkenbaar en authentiek wil worden gezien dragen?
De rol van de CEO en de verwachtingen die op hen rusten, kunnen natuurlijk sterk variëren afhankelijk van de grootte van het bedrijf. Dit kan ook van invloed zijn op hun kledingkeuze.
Steven Bartlett beloofde toen hij panellid werd van de Engelse versie van Dragons’ Den dat hij nooit een pak zou dragen. Hij zegt dat hij een nieuw soort jonge zakelijke leider wil vertegenwoordigen die trouw is aan zichzelf en geen waarde hecht aan formaliteiten.
Leiders van kleinere start-ups voelen meestal niet de behoefte om zich te onderscheiden van hun team, maar ze moeten wel indruk maken en snel het vertrouwen opbouwen bij potentiële nieuwe klanten en investeerders.
Het is een ontwikkeling die velen toejuichen, maar het levert een dilemma op als men zich klaarmaakt om een investeerder of potentiële partner te ontmoeten. CEOs geven aan dat ze zich een beetje vreemd zouden voelen als ze een T-shirt zouden dragen. Maar aan de andere kant, zegt CEO Joel Remy-Parkes, zou ik absoluut blij zijn als zij er ook een zouden dragen!”
De overgang naar informele kleding aan de top klinkt misschien bevrijdend, maar is het een gelijke overgang?
Sommigen beweren dat het voor mannelijke CEOs gemakkelijker is om deze nieuwe informele stijl over te nemen.
Maar niet iedereen is het hierover eens.
Sara Simmonds, een voormalig modeondernemer die nu CEOs in verschillende sectoren coacht gelooft dat vrouwen en mannen gelijk worden beoordeeld op het gebied van stijl en uiterlijk.
“We willen alleen zakendoen met mensen die we vertrouwen, en die eerste indruk komt voort uit wat je draagt en hoe je jezelf presenteert, ongeacht je geslacht,” zegt ze. “Of je nu formeel of informeel gekleed gaat, je moet nog steeds goed letten op wat je draagt.”
“Informele kleding kan je klanten op hun gemak stellen, maar eerste indrukken tellen nog steeds. Goed passende jeans, schone sportschoenen en frisse T-shirts zijn essentieel. En je moet hier iets aan toevoegen dat jouw kenmerkende stijl is, je moet een stijl hebben en eraan vasthouden.”
“Je kleding is nog steeds een verkoopwapen.”
Bron: BBC