De term coach komt zowel uit het Frans (coche) als uit het Hongaars, specifiek het dorp “Kocs” (ruwweg hetzelfde uitgesproken als “coach”). Coach is het Franse en later (rond 1500) Engelse woord voor een wagen om mensen te vervoeren van de ene naar de andere plaats. Het besturen van een koets werd coaching genoemd.
De bron van het werkwoord ’to coach’ is echter het vervoeren van een gewaardeerd, of waardevol persoon van waar hij was naar waar hij wil zijn.
Een treffende analogie met wat de leiderschapscoach van tegenwoordig is doet. Moderne coaching is in veel opzichten een vorm van overdracht, omdat het is ontworpen om klanten te helpen van waar ze zijn nu naar een plek waar ze beter presteren.
Het woord “coach” in de betekenis van een “instructeur” of “trainer” vindt zijn oorsprong in het midden van de 19e eeuw, toen het een jargonterm werd gebruikt door studenten van de Universiteit van Oxford die werkten met privéleraren. Coaching als sportterm dateert uit ongeveer 1860 en werd gebruikt om iemand die een roeiteam begeleidde aan te duiden.
In de jaren 80 van de 20e eeuw werd het woord coaching geïntroduceerd in het bedrijfsleven.
De eerste persoon die de term ‘executive coaching’ gebruikte was waarschijnlijk dr. Dick Borough, een coach in Palo Alto (Californië) die het gebruikte om zijn activiteiten op het gebied van leiderschapsontwikkeling in 1985 te beschrijven.
In 1988 was het zo mainstream geworden dat het aandacht verdiende in het tijdschrift Forbes; in een nogal kritisch artikel van Dyan Machan, getiteld ‘Sigmund Freud Meets Henry Ford’ werd executive coaching beschreven als een ‘controversiële’ hybride van managementadvies en psychotherapie.
De wijdverbreide acceptatie van executive coaching door psychologen, MBA’s en bedrijven begon rond 1990.
Het waren in die tijd Coca-Cola and Polaroid die coaching een centrale rol gaven in hun leiderschapsprogramma’s. Zij waren van mening dat executive coaching effectiever en kostenefficiënter is dan traditionele trainingsprogramma’s. Als gevolg hiervan werden alle managementopleidingen vervangen door executive coaching. Argument hiervoor was dat coaching regelmatige check-ups en feedback omvat die in bijna alle trainingsprogramma’s ontbreken.
Coaching wordt inmiddels gezien als een essentieel onderdeel in het leiderschapsontwikkelingsproces. Sterker nog, executive coaching is nu een miljardenindustrie en groeit nog steeds. Uit een studie van de International Coaching Federation (ICF) bleek dat tussen 2015 en 2019 de totale geschatte wereldwijde inkomsten uit coaching met 21% zijn gestegen tot bijna 3 miljard dollar.
Interessant om te zien is dat de kern van het Forbes artikel uit 1988 nog steeds doorklinkt in de huidige tijd. Volgens een studie van de Stanford University staat 95% van de CEO’s open voor coaching, maar minder dan 33% ontvangt het daadwerkelijk. Nog steeds kleeft aan coaching het beeld van “remediërend” van aard in plaats van “prestatiebevorderend”.
Bron foto: Mercedes Benz