Volgens de auteur van het boek ‘Van Capo tot CEO’ Jan-Joost Kroon kunnen ‘normale’ bedrijven iets leren van de werkwijze van de maffia, die in feite een miljardenbedrijf is.
De auteur geeft aan dat we ook iets kunnen leren van duistere organisaties. Wanneer je voorbij de criminele elementen uit hun bedrijfsvoering kijkt, zie je dat ze “ontzettend effectief, slim en handig met zaken als leiderschap, communicatie en samenwerking omgaan”.
Het boek stond 24 dagen op de eerste plaats van de Managementboek Top 100.
Een schot in de roos.
Uiteindelijk vraagt Kroon de lezer de werkwijze van de maffia eens te bekijken vanuit een ander perspectief.
Ik heb het geprobeerd, maar het is mij niet gelukt.
De vergelijkingen tussen de maffia en ‘gewone’ organisaties op het gebied van missie, strategie, kernwaarden, leiderschap, teamwerk en communicatie lijken zo op het eerste oog – hoewel vrij basaal – best acceptabel.
Maar is dat de leiderschapsstijl die we in organisaties willen zien? En dan heb ik het nog niet eens over de omgang met concurrenten, werving en selectie van nieuwe medewerkers of loyaliteit binnen de maffia.
En toen kwam een artikel van het Historisch Nieuwsblad over de Maffia binnen. De titel “De valse romantiek van de maffia” van dit artikel verwoordt precies wat ik ervaarde tijdens het lezen van ‘Van Capo tot CEO’.
Samengevat: De maffia heeft door de vele films die erover zijn gemaakt een bijna mythisch karakter gekregen. We geloven graag dat dit syndicaat ooit begon ter bescherming van arm en rijk. De werkelijkheid is anders. Vanaf het begin draaide het om afpersing.
Het levert lessen op die Kroon probeerde te vermijden.
Het artikel en het boek van Kroon hebben wel een onderdeel waar ze het over eens zijn. Terwijl de maffia veel tradities al ruim 160 jaar in stand houdt, is de organisatie ook verbazingwekkend flexibel en veerkrachtig.
De vraag blijft natuurlijk, zou het ‘bedrijf’ de maffia nog bestaan zonder afpersing, de bedreigingen en de moorden?